Ο ΟΣΙΟΣ Ιωάννης ο πολύαθλος, υπέμεινε πολλές θλίψεις για την αγνεία και
την παρθενία, σαν επίγειος νυμφίος του ουράνιου Νυμφίου. Ο όσιος Ιωάννης
τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε έγκλειστος στο σπήλαιο του
οσίου Αντωνίου. Εκεί τον επισκεπτόταν συχνά κάποιος από τους αδελφούς,
που ο διάβολος τον πολεμούσε άγρια με ακάθαρτους λογισμούς.
Πάτερ, σώσε με! έλεγε απελπισμένος στον όσιο. Προσευχή σου στον Κύριο
να χαλαρώσει λίγο το σαρκικό πόλεμο, γιατί δεν αντέχω άλλο. Αδελφέ μου,
του απαντούσε ο μακάριος Ιωάννης με λόγια ψαλμικά, «υπόμεινον τον Κύριον
ανδρίζου, και κραταιούσθω , η καρδία σου και υπόμεινον τον Κύριον και
φύλαξον την οδόν αυτού και αυτός ρύσεταί σε εκ χειρός εχθρού και
συντρίψει τους οδόντας αυτού».Πάτερ, πίστεψε με! Αν δεν με βοηθήσεις,
παίρνω τα μάτια μου και φεύγω. Δεν ησυχάζω πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου