Ο ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Δαμιανός έζησε στη μονή των Σπηλαίων στα χρόνια της ηγουμενίας του οσίου Θεοδοσίου.
Ο μακάριος αυτός μοναχός έγινε ακριβής μιμητής της ισάγγελης ζωής του
γέροντά του. Με φλογερό ζήλο και συνεχή βία, αγωνιζόταν να υπερβεί τη
φύση του και να πλησιάσει την τελειότητα των ευαγγελικών αρετών. Όλοι οι
αδελφοί ομολογούσαν με θαυμασμό την τελωνική ταπείνωση, την τέλεια
υπακοή και τη βαθιά απλότητα του οσίου. Παρ' όλο που προσπαθούσε να
κρύψει την πνευματική του εργασία, αυτή είχε πέσει στην αντίληψη των
άλλων συνασκητών του, που ένιωθαν δέος και ευλάβεια απέναντι στον πιστό
θεράποντα του Χριστού και καθαιρέτη του εχθρού. Γιατί ο όσιος δεν
κοιμόταν σχεδόν καθόλου.Οι μέρες και οι νύχτες του περνούσαν με
αγρυπνία, μελέτη των ιερών βιβλίων και αδιάλειπτη προσευχή. Επιπλέον
αναδείχθηκε σε μεγάλο νηστευτή και εγκρατευτή. Πήρε ευλογία από τον όσιο
Θεοδόσιο να μη γεύεται τίποτε άλλο, εκτός από λίγο ψωμί και νερό. Αυτή
τη δίαιτα κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Γι' αυτό ο αδιάψευστος
Κύριος, που διαβεβαίωσε ότι το πονηρό γένος των δαιμόνων δεν
καταβάλλεται «ει μη εν προσευχή και νηστεία», βράβευσε τους κόπους του
εργάτη της προσευχής και της νηστείας οσίου Δαμιανού.
Τον τίμησε με το χάρισμα της θεραπείας των ασθενειών, που οι δαίμονες προκαλούν στους ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου