«ΝΕΟΙ ΜΕΣΣΙΕΣ»
Στην εποχή μας υπάρχουν πολλές αμάδες πού αναμένουν το νέο «κοσμικό Δάσκαλο», το «Χριστό της Νέας Εποχής τού Υδροχόου». Όμως oι ομάδες αυτές κινoύvται έξω από το χώρο της χριστιανικής πίστης «εξισώνουν» όλες τις θρησκείες και επικαλούνται όλες τις «αγίες Γραφές». Γι' αυτές τις ομάδες δεν θα κάνουμε εδώ λόγο θα τις αναλύσουμε σε άλλο βιβλίο. Όμως μερικές από αυτές επικαλούνται την αγία Γραφή και ισχυρίζονται πώς oι ιδρυτές τους ήλθαν στη γη με την αποστολή να συμπληρώσουν το έργο του Χριστού και να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στη σωτηρία. Οι πιο γνωστές από τις ομάδες αυτές είναι η λεγόμενη «Ενωτική Εκκλησία» και «Τα παιδιά τού Θεού».
Ενωτική Εκκλησία
π ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
η
Ιδρύθηκε το 1960 από τον San Myung Μοοn (Μun) , που γεννήθηκε το 1920 στη Sangsani/Chongin της Βόρειας Κορέας. Οι γονείς του ήσαν βαπτιστές και προσχώρησαν στους Πρεσβυτεριανούς. Ο Μούν σπούδασε ηλεκτροτεχνική, χωρίς όμως να πάρει πτυχίο. Ισχυρίζεται πώς το 1936 παρουσιάστηκε σ' αυτόν ο Χριστός και πώς έζησε την πραγματικότητα των πνευματικών όντων, ιδιαίτερα του Σατανά. Αποτέλεσμα των «αποκαλύψεων» αυτών ήταν ένα ιδιαίτερο θρησκευτικό σύστημα, πού αργότερα ονομάστηκε «Θεϊκές Αρχές».
Το 1945 άρχισε να κηρύττει τις δοξασίες του. Φυλακίσθηκε για άγνωστο λόγο και έγινε φανατικός αντικoμμoυνιστής. Το 1950 αποφυλακίσθηκε και το 1954 ίδρυσε στη Σεούλ την «Εταιρία του Αγίου Πνεύματος για την ενοποίηση της Παγκόσμιας Χριστιανοσύνης».
Το έτος 1960 ο San Myung Μun διακήρυξε πώς είναι ο τελευταίος αγγελιοφόρος του Θεού, ο Χριστός χώρισε από την τρίτη γυναίκα του, με την οποία είχε τρία παιδιά και παντρεύτηκε τη δεκαοχτάχρονη Han Hak Ja. Οι οπαδοί του πιστεύουν ότι ήταν ο «γάμος του Αρνίου» (Άποκ. ιθ' 7), ο «τέλειος γάμος», με τον οποίο ο Μουν «εκπλήρωσε για πρώτη φορά το σκοπό της δημιουργίας» και σχημάτισε το πρωτοκύτταρο «του σωσμένου μέλλoντoς κόσμου» την «καινούργια οικογένεια».
Ο Μούν και η τωρινή γυναίκα του λoγίζovται «τέλειοι» και «αληθινοί γονείς», οι φυσικοί γονείς βρίσκονται κάτω από την επίδραση του Σατανά. Το έτος αυτό (1960), πού λογίζεται έτος ιδρύσεως της «Ενωτικής Εκκλησίας», άρχισε για την ανθρωπότητα η νέα, χρυσή εποχή. Ο Μούν ίδρυσε σ' όλο τον κόσμο πάνω από 100 οργανώσεις πού συνδέονται «αφανώς» με την «Ενωτική Εκκλησία». Για παράδειγμα αναφέρουμε το «Διεθνές Συνέδριο για την Ενότητα των Επιστημών» (ICUS), την «Ακαδημία Καθηγητών για την Παγκόσμια Ειρήνη» (PWPA), το «Παγκόσμιο Συνέδριο Μέσων Ενημερώσεως» (WMC), το «Διεθνές Ίδρυμα Αρωγής και Φιλίας» (IRFF). κά. Επίσης ανέπτυξε δραστηριότητες και στον οικονομικό τομέα. Οι παγκόσμιες επιχειρήσεις του αναφέρονται και σε παραγωγή όπλων και στην αγορά βαρέων βιομηχανιών. Ή πολιτική πτέρυγα της οργάνωσης ονομάζεται CAUSA.
Η κίνηση ισχυρίζεται προς τα έξω ότι είναι χριστιανική. Χρησιμοποιεί την Αγία Γραφή και χριστιανικούς όρους. Στο περιοδικό της «Η Νέα Ελπίδα - Συμβολή στην Ένωση του Κόσμου» αναφέρεται ότι «η Ενωτική Εκκλησία είναι κίνηση πού έχει σαν σκοπό ΝΑ ενώσει τούς ανθρώπους του κόσμου με τον Θεό.
Στη διάσπαση του Χριστιανισμού βλέπει την ηθική κατάπτωση και την ισχυρή επιρροή του υλισμού και ιδιαίτερα του κομμουνισμού... Γι' αυτό καλλιεργεί την αγάπη στον Θεό, στον Ιησού Χριστό και στον συνάνθρωπο. Ο San Myung Μun, με το βαθύ σύνδεσμό του με τον Θεό και τον Ιησού Χριστό κατάφερε να προσφέρει τη νέα κατανόηση για την ουσία του Θεού...» (Die Neue Hoffnung, August/September 1980).
Οι οπαδοί του Μούν, σε φέιγ βολάν πού χρησιμοποιούν για προπαγάνδα, με τίτλο Home Church - Aktion (1980) αναφέρουν: «σαν συνειδητοί χριστιανοί επιθυμούμε να προσφέρουμε νέα ώθηση στη ζωή... ». Σε άλλo έντυπο με τίτλο
«Αγαπητοί συμπολίτες του Dusserdorf» (γερμ. Ιούλ. 1980) αναφέρουν: «Ποίοι είμαστε;... είμαστε μία κοινωνία χριστιανών... τι κάνουμε; Μελετάμε τη Γραφή»! «Αγαπητοί συμπολίτες, η Ενωτική Εκκλησία είναι μία νέα Χριστιανική κίνηση...»! (Πρόσκληση σε διάλεξη, Nurnberg).
Η άποψη αυτή δεν ανταποκρίνεται στην αυτοσυνειδησία της κίνησης αποτελεί εξωτερική προπαγάνδα. Ή εικόνα πού παρουσιάζουν τα αυθεντικά της κείμενα, ιδιαίτερα εκείνα πού δεν είναι προσιτά σε μη - μέλη, είναι εντελώς διαφορετική. Ο Μούν ισχυρίζεται πώς οι «αποκαλύψεις» του αποτελούν νέα και απόλυτη αλήθεια, η αυθεντία του είναι θεϊκή:
«Μίλησα με τον Ιησού. παρέπεμψε στις αλήθειες αυτές. Και ο Ιωάννης ο βαπτιστής πιστοποίησε την αλήθεια των λόγων αυτών» (San Myung Μun, Die neue Zukunft, σ. 95).
Ο ίδιος ισχυρισμός επαναλαμβάνεται στο «ευαγγέλιο» του Μούν, στις «θεϊκές Αρχές». Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πώς υπάρχουν πολλές εκδόσεις μ' αυτό τον τίτλο, πού το περιεχόμενό τους διαφέρει ουσιαστικά. Στη δεύτερη έκδοση, πού δεν κυκλοφορεί ελευθέρα, αναφέρεται ότι «η ανθρωπότητα έλαβε τώρα μία τέλεια αποκάλυψη. Αποκαλύφθηκε η λύση του προβλήματος της ζωής και του σύμπαντος. Το μήνυμα πού περιλαμβάνεται σ' αυτό το βιβλίο αποκαλύφθηκε από το Θεό σ' ένα μοναδικό άνδρα, στον κύριο San Myung Μun στη διάρκεια επτά ετών... όταν ήταν δεκαεπτά ετών του εμφανίστηκε ο Χριστός... και του ανήγγειλε πώς έχει εκλέγει για να εκπληρώσει μια ιδιαίτερη αποστολή, στην οποία θα τον βοηθήσει ο Ιησούς».
Διδασκαλία
Για να κατανοήσουμε τη θέση αυτή πρέπει να αναφερθούμε στη θεολογία και στην ανθρωπολογία του Μούν. Εδώ είναι βασικοί δύο όροι. Η «Αρχή Θεός» και η «αρχή της παλινόρθωσης». Ο Μούν ξεκινάει από την πραγματικότητα του κτιστού κόσμου, με τα ζεύγη αντιθετικών πραγμάτων (άνδρας - γυναίκα, ημέρα - νύχτα κ.ο.κ) και φθάνει στο συμπέρασμα πώς και ο Θεός υπόκειται σ' αυτή την αρχή του αρσενικού (υποκείμενο) και θηλυκού (αντικείμενο). Ό Θεός είναι «το εσωτερικό, το ανδρικό υποκείμενο» και απέναντί του βρίσκεται η δημιουργία του σαν «θηλυκό αντικείμενο» (Studίenfϋhrer, 1971). Μεταξύ των δύο πόλων υπάρχει διαρκής εναλλαγή του «δίδειν και λαμβάνειν». Σ' αυτή την εναλλαγή θεμελιώνεται η αιώνια ύπαρξη. Ο κόσμος ανήκει ουσιαστικά στον Θεό και χωρίς αυτόν ο Θεός δεν θα ήταν τέλειος. Ο Θεός έχει ανάγκη από ένα «απέναντι» και έτσι η δημιουργία είναι αποτέλεσμα ανάγκης.
«Ο Θεός ενώνει στον εαυτό του το αρσενικό και το θηλυκό στοιχείο. Ο Θεός, το Υποκείμενο, δημιούργησε τον άνθρωπο για να έχει ένα αντικείμενο να αναπτύξει σχέσεις αγάπης» (βλ παραπομπή: F.W. Haack, Jesus und/oder San Myung Μun, σ. 7). Ο Μούν υποστηρίζει ακόμη ότι οι πρωτόπλαστοι είχαν προορισμό να αποτελέσουν το «απέναντι» του Θεού. Όμως έπρεπε να περάσουν από το επίπεδο του σχηματισμού και της αύξησης, στο επίπεδο της τελειότητας. Έτσι θα έφθαναν στην τριπλή ευλογία: «Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός λέγων, αυξάνεστε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής» (Γεν. α' 28).
Η πρώτη ευλογία («αυξάνεστε») αναφέρεται στην προσωπική τελειοποίηση του άνθρώπου. Με την εκπλήρωση της ευλογίας αυτής ο άνθρωπος θα μπορούσε να γίνει όμοιος με τον Θεό και θα συνεδέετο πάντoτε μαζί του. Ο δεύτερη ευλογία («πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην») αναφέρεται στη δημιουργία μιας τέλειας οικογένειας. Η τρίτη ευλογία («και κατακυριεύσατε αυτής») αναφέρεται στην κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη δημιουργία.
Όμως οι τρεις ευλογίες δεν πραγματοποιήθηκαν, επειδή ο Εωσφόρος ήλθε σε διαδικασία του «λαμβάνειν και δίδειν» με την 15χρονη Εύα, έχοντας μαζί της σεξουαλική επαφή. Έτσι έφερε τούς ανθρώπους στο δρόμο του κακού. Αντί να αναπτυχθεί η αληθινή Τριάδα, σχηματίσθηκε ή «σατανική Τριάδα», γιατί ο Εωσφόρος μεταβλήθηκε σε Σατανά.
Ο Θεός κατέστρωσε και πάλι ένα σχέδιο αποκατάστασης με τον Ιησού. Σύμφωνα με το «Set οn Theological affirmations based οn the Diνine Principle», ένα κείμενο με 12 «άρθρα πίστης», πού κατάρτισαν το 1976 σπουδαστές της πρώτης σειράς του «Θεολογικού Σεμιναρίου» της κίνησης (Unification Theological Seminary) και εκδόθηκαν από την «Ενωτική Εκκλησία», «ο Ιησούς ο από Ναζαρέτ ήλθε ως ο Χριστός, ο δεύτερος Αδάμ, ο μονογενής Υιός του Θεού. Έγινε ένα με τον Θεό, με το να κηρύξει το λόγο και τα έργα του Θεού.
Όμως ο λαός τον απέρριψε και τον σταύρωσε και έτσι εμπόδισαν την ίδρυση από αυτόν της βασιλείας του Θεού στη γη. Όμως ο Ιησούς, με το σταυρό και την ανάστασή του, νίκησε το Σατανά και έκανε δυνατή την πνευματική σωτηρία για όσους αναγεννήθηκαν με το Άγιο Πνεύμα. Ή ίδρυση της βασιλείας του Θεού στη γη πραγματοποιείται στη δευτέρα έλευση του Χριστού» (βλ Haack, Jesus Christus, σ. 12).
Σύμφωνα με αυτό το κείμενο, ο Ιησούς δεν ήταν ο Χριστός, αλλά «ήλθε ως ο Χριστός», δεν μπόρεσε να δημιουργήσει την «τέλεια οικογένεια» και να ιδρύσει τον «παράδεισο στη γη», να σώσει δηλαδή καθολικά τον άνθρωπο. Αυτό θα το κάνει ο νέος μεσσίας, ο πραγματικός Χριστός της δευτέρας παρουσίας.
Ο Μούν αναφέρει πώς ο Ιησούς παλινόρθωσε τρεις μαθητές, άλλά δεν κατέστη δυνατό να παλινορθωθεί γι' αυτόν μία Εύα, επειδή οι μαθητές αυτοί δεν έμειναν πιστοί. Αυτό είχε συνέπειες για τον ίδιο τον Χριστό, πού μ' αυτό τον τρόπο ήλθε κι αυτός «κάτω από την κυριαρχία του Σατανά». Ο χώρος «ανάμεσα στον Ιησού και στο Άγιο Πνεύμα καταλήφθηκε από το Σατανά», γι' αυτό και μέσω του Ιησού δεν συντελείται κοινωνία με τον Θεό» (Master Speaks, 29.12.1974, σ. 1027-1028).
Ο Χριστός δεν κατανόησε την αληθινή αποστολή του, να ασκήσει τη λειτουργία του Αδάμ και να παλινορθώσει την Εύα πού έπεσε, δηλαδή να παντρευτεί, δημιουργώντας έτσι το τέλειο ζεύγος, και με τη γέννηση παιδιών την τέλεια οικογένεια σαν αφετηρία τού παραδείσου.
Μετά την αποτυχία τού Χριστού έπρεπε να ακολουθήσει τρίτη προσπάθεια από ένα νέο Αδάμ. Ο χρόνος της προετοιμασίας συμπληρώθηκε το 1920 και ο «δεύτερος μεσσίας», ο «Κύριος της Δευτέρας Παρουσίας», ο Σαν Μυούν Μούν, γεννήθηκε στην Κορέα. Στο πρόσωπο της Han Hak Ja παλινορθώθηκε η Εύα και σχηματίσθηκε το «Ζεύγος των αληθινών γονέων» και με τη γέννηση τού πρώτου παιδιού η «τέλεια οικογένεια», με την εκπλήρωση των τριών ευλογιών ο Θεός μπορεί τώρα να όλο κληρώσει το σχέδιο παλινόρθωσης «στην κίνησή μας είμαι τώρα σε θέση να παλινορθώσω την πνευματική και τη φυσική βάση τού παραδείσου», λέγει ο Μούν (Master Speaks, σ. 1.7.1973).
Κατά την κίνηση, «ο δεύτερος μεσσίας πού εκπληρώνει την πρόνοια τού Θεού και την παλινόρθωση, θα κηρύξει το σχέδιο για την ίδρυση τού νέου κόσμου και θα τον πραγματώσει Η Χρυσή εποχή, την οποία οι άνθρωποι στο παρελθόν μπορούσαν να δουν μόνο στο όνειρο, θα ανατείλει στην εποχή μας πάνω στη γη.
Επειδή αυτός είναι ο κλητός τού Θεού και επειδή τώρα εκπληρώνει τη θεϊκή αποστολή, ο Θεός τον αναγγέλλει με αποκαλύψεις. Για το νέο Κυρίαρχο μαρτυρούν ακόμη ο Ιησούς και με αυξανόμενο τρόπο ο πνευματικός κόσμος. Αν ξεπλήρωσε την αποστολή του και αν ο Θεός δηλώνει ότι είναι ο Κύριος της Νέας Εποχής, οι άνθρωποι πρέπει τότε να τον ακολουθήσουν...
Η Νέα Εποχή έχει ήδη αρχίσει ο Κύριος της Νέας εποχής θα κυριαρχήσει στον ουρανό και στη γη με θεϊκή σοφία, με δύναμη και πατρική αγάπη, και η βασιλεία του θα υπάρχει σε όλους τούς αιώνες» (Young Οοn Kim, ΚεΦ. 12, σελ. 10-11).
«Η Αποκάλυψη, δηλαδή το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, εκπληρώνεται σ' αυτό τον καιρό. Ό Παλαιός ουρανός και η Παλαιά γη βρίσκονται στην αποσύνθεση. Ένας νέος ουρανός και μία νέα γη δημιουργούνται σήμερα. Ή ιστορία της κυριαρχίας τού Θεού άρχισε... χρειαζόμαστε μία νέα αποκάλυψη, να μας εξηγήσει τον τρόπο και το χρόνο της εκπλήρωσης της μεγάλης υπόσχεσης τού Ιησού και να δείξει το δρόμο στην ανθρωπότητα, να προετοιμασθεί για τις δραστικές αλλαγές τού σύμπαντος. Αν ανατείλει μια Νέα Εποχή, πρέπει η ανθρωπότητα να έχει ενημερωθεί για τις νέες κατανομές αυτής της εποχής. Οι θεϊκές Αρχές πού περιγράφονται σ' αυτό το βιβλίο είναι τώρα οι πρώτες αποκαλύψεις πού έλαβε αύτή η ομάδα. Το υλικό πού χρησιμοποιήθηκε σ' αυτό τον τόμο βασίζεται σε πλήρη αποκάλυψη τού Θεού» (Young Οοn Kim, σελ. VI-IX).
Ο Μούν λοιπόν είναι ο νέος κυρίαρχος, ο «Κύριος της Νέας Εποχής». Στη «Βιογραφία» του αναφέρεται πώς αναδείχθηκε «απεριόριστος νικητής τού ουρανού και της γης» και ότι αναγνωρίσθηκε από όλο τον πνευματικό κόσμο σαν «νικητής τού σύμπαvτoς και Κύριος της δημιουργίας» (Lebenslauf, σ. 10).
Μένει μόνο να τον αναγνωρίσουν και οι άνθρωποι σ' όλη τη γη! Πράγματι, οι οπαδοί του τον ταυτίζουν με τον ίδιο τον Θεό. Αυτό φαίνεται σε πολλούς λατρευτικούς ύμνους, πού περιλαμβάνονται στο «Υμνολόγιο», το οποίο δεν είναι προσιτό στο κοινό.
Έτσι στον ύμνο «The Lord has come» αναφέρεται:
«Ο οδηγός και Κύριός μας (Leader and Lord) είναι εδώ. Ήλθε στη Βασιλεία τού Θεού, ακτινοβολώντας την ένδοξη αυγή, μέσα στο φως τού Πατέρα, με τη δύναμη του λόγου του, οδηγώντας όλους τούς ανθρώπους στο σκοπό τού Θεού, ωραία χώρα τού Πατέρα, καλωσόρισε τον Κύριο! Ελάτε, ας τραγουδήσουμε κι ας χαρούμε!» (Holy Songs, 9)
Στην πρώτη και όγδοη στροφή τού Song of Victory αναφέρεται: «Ψάλλατε παντοτινά ωσαννά! Ψάλλατε παντοτινά τη δόξα! Γιατί ο Κύριος επανήλθε, ψάλλατε αιώνια ωσαννά!» (Holy Songs, 19). «Εδώ είναι η πόλη τού Θεού, εδώ είναι η μεγάλη πόλη, πού κατοικεί ο Θεός» Holy Songs, 21).
Στα κείμενα της οργάνωσης η λέξι «Πατέρας» αναφέρεται χωρίς διάκριση στον Θεό και στον ίδιο τον Μούν. Για την κίνηση «Ο Δάσκαλος εκπροσωπεί τα πάντα, και ολόκληρη την Ιστορία». «Στον Πατέρα δόθηκε από τον Θεό η αυθεντία εδώ στη γη, να συγχωρεί αμαρτίες», «δεν υπάρχει αμαρτία, πού να μη μπορεί να τη συγχωρήσει ο Πατέρας», «Ο Πατέρας είναι ορατός Θεός» (Father is visibιe god) (Εxcerpt from a 120 day..., Κεφ. 41, σ. 2. σ. 382, σ. 1058).
Ο ίδιος ο Μούν ισχυρίζεται για τον Θεό: «Αυτός Ζει μέσα μου και είμαι η ενσάρκωσή του»! (Master Speaks, σ. 1058).
Η απόλυτη αυθεντία απαιτεί απόλυτη υποταγή, ακόμη και αν πρόκειται να θυσιάσει κανείς και την ίδια την ζωή του: «Θέλω να ακολουθήσω τον Κύριό μου' τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να με εμποδίσει, ούτε ο θάνατος δεν μπορεί να με σταματήσει» (Holy Songs, 29,1).
Στο «άσμα» αριθ. 10 τού γερμανικού υμνολογίου της κίνησης, με τίτλο «Η θυσία μου», στη στροφή 2 και 3 αναφέρεται:
«Ζωντανός στέκομαι μπροστά σου' όμως συνεχίζεις να κλαις γοερά, γιατί πρέπει τώρα να με διατάξεις: Πήγαινε και πέθανε για μένα... Στο θυσιαστήριο πού περιμένεις, θέλω να γονατίσω χωρίς μιλιά. Η ζωή μου πρέπει να γίνει η θυσία' την προσφέρω με πίστη, Πατέρα».
Στην εκπαίδευση «120 ημερών» αναφέρεται ο ακόλουθος διάλογος«- Με αληθινούς γονείς μπορεί κανείς να παλινορθωθεί. Τι σκέπτεσαι πώς είναι πιο πολύτιμο, η ζωή των γονέων», δηλαδή τού Μούν και της τέταρτης γυναίκας του, «ή η δική σου ζωή;
- Ή ζωή των γονέων!
- Συνεπώς τι έπρεπε κατά την αντίληψή σου να θυσιαστεί πρώτα, η ζωή τού Πατέρα ή η δική μας ζωή;
- Ή δική μου ζωή!
- Είσαι έτοιμος γι' αυτό;
- Ναι!
- Αν ζουν οι γονείς, ακόμη και με κόστος της δικής σου ζωής,, μπορεί να παλινορθωθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Γι' αυτό πρέπει η ζωή των γονέων να είναι πολυτιμότερη από τη ζωή των παιδιών... είσαι έτοιμος γι' αυτό;
- Ναι!
- Πράγματι;
- Ναι!
- Είναι αλήθεια;
-Ναι!» (Ke Sudo, σ. 47).
Στην ίδια εκπαίδευση, τα μέλη δίδουν την ακόλουθη υπόσχεση:
«Πατέρα, μπορώ να προσφέρω τη ζωή μου. Σε περίπτωση κινδύνου, σε παρακαλώ, πάρε πρώτα τη δική μου ζωή. Αν μπορούν να σωθούν μόνο Συ και η Μητέρα και η οικογένεια τού Πατέρα, είμαι έτοιμος να πεθάνω..., Αν είσαι απόλυτα σίγουρος, τότε είσαι ικανός να γίνεις μέλος της Ενωτικής Εκκλησίας» (Ke Sudo, σ. 43-44).
Οι οπαδοί δεν επιτρέπεται να θέτουν κάτω από την προσωπική τους κρίση οποιεσδήποτε εντολές της ηγεσίας. «Ι am your brain», είμαι το μυαλό σας, λέγει ο Μούν (Master Speaks, σ. 1058).
Κριτική
Η διδαχή τού Μούν είναι αντιχριστιανική! Ισχυρίζεται ότι χρειαζόμαστε μία «νέα αλήθεια»:
«Όσο προχωρεί ο καιρός, ο Θεός δίνει γι' αυτό το λόγο νέα αλήθεια, πού προσαρμόζεται στην απαίτηση της ανθρώπινης καρδιάς και τού ανθρώπινου λογικού. Στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης ο Θεός οδήγησε τούς ανθρώπους μέσω του μωσαϊκού νόμου. Στην εποχή της Καινής Διαθήκης ο Θεός οδήγησε τούς ανθρώπους μέσω του ευαγγελίου του Ιησού. Στις έσχατες ημέρες (τώρα), αν η καρδιά και το λογικό φθάσουν στο ανώτατο πεδίο, πρέπει ο Θεός να δώσει στον άνθρωπο μια ανώτατη αλήθεια για να τον παρακινήσει περαιτέρω να έλθει σ' αυτόν» (Fragen und Antworten, σ.23).
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο Χριστός διακήρυξε: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η Ζωή, ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ει μη δι' εμού» (Ίω. ιδ' 6). Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν καμιά «νέα αλήθεια», ούτε άλλο «μεσσία»! Ο Μούν τοποθετώντας τις δοξασίες του πάνω από την Καινή Διαθήκη και υποστηρίζοντας πώς η Καινή Διαθήκη προετοίμασε τη δική του αποκάλυψη, αποδεικνύεται βλάσφημος. Ό Χριστός διακήρυξε «εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ καί επί γης» (Ματθ. κη' 18).
Έτσι ο Μούν, πού παίρνει αυτή τη θέση του Χριστού, μεταβάλλεται σε κάτι περισσότερο από αντι-Xριστό, γιατί ισχυρίζεται πώς βρίσκεται σε επικοινωνία με όλα τα «ανώτατα στρώματα του πνευματικού κόσμου», με τον Ιησού, τον Βούδα, τον Κομφούκιο κ.α.
Για τον Μούν η εποχή του Χριστιανισμού έκλεισε και «από τώρα η χριστιανοσύνη πρέπει να υποταγεί στην Ενωτική Εκκλησία» (Excerpt from a 120 day, σ. 1046). Ή απαίτηση βασίζεται στην άποψη πώς ο Μούν είναι ο μεσσίας. Ή Χριστιανική Εκκλησία' είναι στην πραγματικότητα για τον Μούν τμήμα του σατανικού κόσμου. Όμως προσφέρεται σαν βάση «ιεραποστολής» και γι' αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθεί.
Στόχος της κίνησης είναι η «εκ των έσω» διάβρωση της Εκκλησίας και η υποδούλωσή της στο νέο «μεσσία». Γι' αυτό το σκοπό ο Μούν ίδρυσε πολλές οργανώσεις και καλεί τις χριστιανικές Εκκλησίες σε συνεργασία.
Στα διάφορα «ενωτικά» συνέδρια πού οργανώνει με διάφορα ονόματα, καλεί και κληρικούς και καθηγητές Χριστιανικών Θεολογικών σχολών. Ακόμη αποστέλλει οπαδούς του να φοιτήσουν σε ονομαστές θεολογικές σχολές των Χριστιανικών Εκκλησιών (Haack, Jesus Christus und/oder Sun Myung Μun, σ. 2730), για να δράσουν προφανώς αργότερα σαν συνεργάτες των Εκκλησιών αυτών, διατηρώντας τη διπλή τους ιδιότητα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς η διδαχή του Μούν είναι αντιχριστιανική. Η περί Θεού διδασκαλία του είναι ασιατικής προέλευσης. Το πρόσωπο του Ιησού, η ενσάρκωση, ο θάνατος, η ανάστασή του, χάνουν για την κίνηση αυτή κάθε σημασία.
Ο σταυρός του Χριστού δεν λογίζεται νίκη, άλλά αποτυχία. Όλα αυτά κινούνται έξω από το χώρο της άγίας Γραφής και της χριστιανικής πίστης.
Ο Χριστός βεβαιώνει: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το εργον ετελείωσα ο δέδωκάς μοι, ινα ποιήσω» (Ίω. Ιζ' 4). Ο λόγος αυτός δεν ισχύει για την κίνηση του Μούν. Το έργο του Χριστού λοιπόν δεν έμεινε στη μέση, για να περιμένει τον «μεσσία» Μούν να το τελειώσει!
Όμως ο Μούν αποκρύπτει το αληθινό του πρόσωπο και εξαπατά συνειδητά, «για το καλό της ανθρωπότητας»!: «Ένα ψέμα γίνεται αμαρτία, αν κανείς θέτει μ' αυτό έναν άνθρωπο σε πλεονεκτική θέση.. Αλλά αν κανείς θέλει να του προξενήσει καλό μ' ένα ψέμα, αυτό δεν είναι αμαρτία...» (ομιλία 16.3.1972 στη Rowlane - Farm, παραπομπή στο W.F. Haack, Jesus Christus und/oder San Myung Μun. σ. 9).
Προκειμένου να επιβληθεί η ολοκληρωτική ιδεολογία του, ο Μούν αγιάζει ακόμη και τα πιο ανήθικα μέσα:
«Πρέπει να παλινορθώσουμε και τούς γερουσιαστές. Γι' αυτό ο Δάσκαλος (Master) θα κατανείμει σε κάθε γερουσιαστή τρεις νεαρές γυναίκες: Οι γερουσιαστές είναι αρχάγγελοι. Γι' αυτό πρέπει να συντελεστεί η παλινόρθωση μέσω της Εύας. Γι' αυτό χρειαζόμαστε 300 νεαρές γυναίκες. Για να παλινορθώσουμε τούς γερουσιαστές, πρέπει κατ' αρχήν να κάνετε φίλους τούς βοηθούς, μερικούς από τούς γραμματείς το καταλαβαίνετε. Δεν γνωρίζω τι θα γίνει μελλοντικά. Αν γνωρίζετε τις ‘Θεϊκές Αρχές' και μπορείτε να τις μεταδώσετε... Αυτός (ο Master) θα σας δώσει οδηγίες, πως πρέπει αυτό να επιτελεσθεί μελλοντικά. Γι' αυτό χρειαζόμαστε πολλές νεαρές γυναίκες. Αφού παλινορθώσουμε τούς γερουσιαστές, θα σταλούν οι νεαρές γυναίκες σε άλλη ήπειρο. Κάνοντας αυτό, μπορείτε να σώσετε την Αμερική»! (Master Speaks, σ. 1035).
Γίνεται αντιληπτό, ότι οι οπαδοί οδηγούνται σε απόλυτη εξάρτηση και είναι ικανοί να εκτελέσουν οποιαδήποτε εντολή χωρίς αναστολές. Κάθε πρωί και κάθε βράδυ προσεύχονται: «... Θέλω να ακολουθήσω το υπόδειγμα του πατέρα μας και να επιτεθώ με θάρρος εναντίον του στρατοπέδου του εχθρού έως ότου το συντρίψω πλήρως με τα όπλα με τα οποία ΕΚΕΙΝΟΣ... νίκησε για μένα τον εχθρό Σατανά με τη σπορά του ίδρωτα για τη γη, των δακρύων για τούς ανθρώπους, του αίματος για τον ουρανό... Είμαι υπερήφανος να γίνω παιδί του αληθινού συζυγικού Ζεύγους, υπερήφανος να συνεργώ για την οικοδομή του νέου κόσμου της καρδιάς. Θα αγωνισθώ με κίνδυνο της ζωής μου... Το υπόσχομαι και το ορκίζομαι».
Με αυτά τα δεδομένα πρέπει κλείνοντας, να υπογραμμίσουμε πώς τα συνέδρια των διάφορων οργανώσεων του Μούν, ιδιαίτερα της ICUS, αποτελούν όργανα πού τελικά τίθενται στην υπηρεσία της διάβρωσης της Εκκλησίας από ένα ψευδομεσσία.
Ορθόδοξοι θεολόγοι, πού τυχόν συμμετέχουν για οποιονδήποτε λόγο, σε τέτοιες συναντήσεις, συντελούν στη διάβρωση της Εκκλησίας μας και της Χριστιανικής πίστης γενικότερα.
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΙΡΕΣΕΩΝ & ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
π ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
